CANSU DENİZ


AŞK GÜZEL, AŞIK GÜZEL, MAŞUK GÜZEL !


 

"Aşk güzel, aşık güzel, maşuk güzel

Gül güzel, bülbül güzel, gülzar güzel,

Tövbeler olsun halkı yermiyem

Halk güzel, halık güzel, her var güzel."

                                                       Kutsi Hz.

Tüm güzeller;  muazzam bir manzara, Cenabı Hakk´ın tuvalinden  çıkmış bir tablo gibi gözlerimize, gönlümüze değiyor. Allah tüm yaratılmışları kendi isimlerinin tecellisi ile var ediyor. Bu tablonun dışında kalan, gayrı yok, çirkin yok;  sebepsiz, vesilesiz yok!

Yaratılmışların en güzeli insan da işte bu tablonun en güzel rolünü oynuyor.

 Yüce Allah, insanı kul olması için; o muazzam tablodaki tüm yaratılmışları da insana hizmet etmesi için var ediyor.

Yani insan hazret, insan kıymetli, insan Hakk´ın en güzel tecellisi.

İşte bu güzel tecelliye nefis eşlik ediyor.  Yeryüzünün en çetin savaşı da buradan çıkıyor. Terbiye görmeyen nefis, kendisine hizmet için yaratılan dünyaya kulluk etmeye başlıyor; yaradılışına, özüne ihanet ediyor.

Kutsi Hazretlerinin söylediği her vardaki "O" güzele meyletmedikçe, yaradılış gayesine ters düşüyor.

Allah´ın bizlerde tecelli ettiği isimlerin gereği gibi yaşayamamak, gönüldeki putları yıkamamak, mülkün sahibinin Hak olduğunu unutmak onulması güç hüsranlara yol açıyor.

Başa gelen her şerri doğru okuyamadıkça, hayra erilmiyor.

Oysa Hakk´ın bir ismi de "Zul celal vel ikram".

Yani mülkün sahibinin Allah olduğunu unutan nefislerimize celalinden muamale geliyor.

Bizler bu celalden; ihlaslı  tövbeyle, hüsnü zan sahibi olarak çıkabilirsek,  Yüce Allah bizlere merhameti ile ikramda bulunuyor.

Şimdi aynayı tutmak gerek gönüle.

Allah bizde hangi isimleri ile tecelli ediyor?

Benden muradı nedir?

Ben nasıl yaşıyorum? Benim gönlümün sultanı kim, kimler, ne, neler ?

Ben celali gördüğümde kendimi hesaba çekip, ikrama talip olabiliyor muyum?

Yoksa dünya durağında, kendimi bilmeden yani Allah´ı bilmeden  nefeslenip gidiyor muyum?

Bu dünyanın anlık, psikolojisi bozuk, mutlu  huzursuzluklarından vazgeçebiliyor muyum?

Yoksa Tayyar Babamın söylediği gibi sağırlar için davul çalıp, körler için mi bezeniyorum?

Söz yine özümden geliyor;

"Sözlerim kendimedir, gayra değildir.

Cümlesi hayradır, şerre değildir."