CANSU DENİZ


BİR MUM IŞIĞINDAN!


 

Allah semidir; işitendir.
Doğruyu da işitir. Yalanı da işitir. Doğrudan yalan edilmiş, yalana meylettirilmişi işitir.
Yüce Allah, karıncanın ayak seslerini dahi duyan olup; kulun gizlediğini de, ayan ettiğini de bilendir.
Allah duyan iken, Allah bilen iken, Allah gören iken kul kendini neden başı boş bilir?
Hakk´ın subuti sıfatlarının zerresiyle yaşayan , zerresinden alemi bulamayan insan, neden kendinde boğulur?
Oysa Hakk´ı mevzisine almış kul, bir pergel gibi değil midir? Kulun merkezi Allah olduktan sonra; pergelin diğer ucu on sekiz bin alemi gezmez mi? O alemde insan hem noktadan da küçük , hem de o zerrede on sekiz bin alem değil midir?
Allah´ın tüm alemin önünde secde etmesini emrettiği insanın ; kendinde Hakk´ı bulmak, o yolda yürümek gayesinden başka hangi güzergah insanı ihya eder, huzurlu eder, hoş eder? İçinde Allah için sevmek, Allah için gayret bulunmayan her şey- her ilişki kokuşmaya, çürümeye mahkum değil midir?
Hiç düşündük mü Allah kulda nasıl ayan olur?
Kulun üzerinde Hak, prensipleri ile ayan olmaya başladıktan sonra bir mum yanar o kutlu yolda. Kul o mumun aydınlattığı kadar bilir yaradılışının sırrından zerreyi. Ama dahası vardır, dahası büyüktür, gayret ve nasibi dairesinde. Ardındaki projektörün yoluna düşmelidir kul. Oradaki manevi eğitim ise kulu nasipse güneşe götürür.
Şimdi hepimiz karmaşasında, ah-u vahında kaybolduğumuz, bir basamak üstüne çıkmaya korktuğumuz hayatlarımıza şöyle bir yukardan bakalım. Önemle vurgulamayı gerekir ki; kendi hayatlarımıza bakalım, öğrenmeye çalıştıklarımızdan başkalarının yalan-yanlış, eksik gedik bildiğimiz hayatlarına dersler çıkarmak yerine bizzat içinde debelendiğimiz hayatlarımızın üzerine kalbimizle, aklımızla, Allah´ın bize bahşettiği tüm duyularımızla bakalım. Ne görüyoruz yaşadığımız hayatta? Eksiklerimiz neler? Dün yaşadığımız günün, bugünden farkı nedir? Kendimize ne kattık? Allah´ın bizden hoşnut olmadığı hallerimizi tespit edebilecek kadar açık mı aklımız ve kalbimiz? Yoksa dünya çoktan perde mi etmiş gözlerimize, kulaklarımıza, cümle uzuvlarımıza.
Dönüp dönüp kendimize bakalım. Allah deyip kendimize bakalım. Umulur ki gayret mumdan güneşe götürür bizleri. Yeter ki Allah´ın yoluna ihlasla niyet edelim.
İyiden, güzelden, doğrudan ayrılmasın yolumuz.


21 SUBAT 2016 KAYTV HABER paylaşan: kaytv