Merhaba sayın okurum,
Duygularımızı yönetmektense her zaman etrafımızdaki insanları yönetmeye dair, eylem ve davranışlarda bulunduğumuzu biliyor muydun? Evet, bizim yetiştirdiğimiz çocuklarımız, eşimiz, çok yakın dost dediğimiz, tüm sorunlarımızı paylaştığımız, çare aradığımız birçok insan var etrafımızda. Sadece gözden kaçırdığımız şey; bizim istediğimiz şekilde davranmadıkları için istediğimiz kalıba sokamadığımız için onlara kızmamız.Onları, olmasını istediğimiz gibi biri değil de olduğu gibi sevmek, aslında en doğru olan şeydir. Biliyorum çok emek verdin, fedakârlık yaptın, beklentilerin var, belki senin aklından geçenle karşındakinin aklından geçen düşünce aynı değil.Genelde karşılıklı konuşmalarda kavga hep uzar gider, çünkü iki taraf da kendi düşüncelerini kabul ettirmeye çalışır.İki taraf da zorluyor, esnek davranamıyorsa, bir evde hep huzursuz mutsuz olmak kaçınılmaz olur. İnsanlar mutsuzluktan şikâyet edip duruyor fakat çözümü bulmak için hangi yolları deniyor acaba? Mutlu olmak da, mutsuz olmak da biz insanların elinde. ‘İyi ama ben hep idare eden tarafım, çok yoruldum, yıprandım’ dediğinizi duyuyor gibiyim. Tek taraflı fedakârlık saygı sevgi içermez, sadece katlanıyorsundur ve böyle bir duruma kimse maruz bırakılmamalı. Karşınıza alıp hiç konuşmayı denediniz mi? ‘Bu saatten sonra ne konuşacağım?’ da demeyin, her yaşta eşlerin yada insanların birbirine ihtiyacı var, iletişimi kesmeyin. Düşüncelerinizi özgürce söyleyin, incitmeden suçlar gibi değil, sever gibi sayar gibi, beraberliğin sağlıklı şekilde yürümesini istediğini anlatın.‘Sence ne yapsak daha verimli vakit geçirebiliriz?’ sorusunu sorun. Hayat birilerini kırmak, onlarla küsüp ayrı vakit geçirmek için çok kısa.
Hayatınızı güzelleştirmek istiyorsanız, düşüncelerinizi değiştirin, düşünceler değişirse, dünya değişir…
Soru ve önerileriniz için: zerrinkarabulut8@gmail.com
