CANSU DENİZ


EY KALBİM!


Ey kalbim, gayriye sözüm yoktur, tüm sözlerim ancak sana.
Sen benim eşsiz sığınağım, ahdimsin.
Tüm yanılgılarımdan kaçıp vardığım yer, dünyanın çirkin kokusundan, menzili yoksun kayboluşlarından; gayriyi kenara koyup huzur bulduğum, sol yanımdaki evimsin.
Ne zaman senin hoşnutluğunu unutsam bu suretten, ne zaman O´ndan başkasıyla gelsem kapına; en derin sancımsın.
Ey kalbim, çok yıllarım geçti seninle birlikte bu yalan dünyada, çok unuttuk bu sebeptendir ki çok unutulduk kendi fırtınalarımızda!
Ders olsun, tüm unutulmuş zamanlar sana!
Ders olsun, dünyayıyakınına alıp, canını yaktırdığın bu zamanlar sana!
Şimdi koy elini tüm âlemin merkezine, kalbine.
Söyle ona; ahdin var Rabbine.
Söz verdin.
Benim kalbim yalnızca senin evin dedin.
Yalnızca sana kul olmaya geldim dedin.
Yalnızca O´nu ve Resulünü seviyorum dedin.
O´ndan gayri yalnızca O´nun için var dedin.
İman ettim dedin; hayırda şerde sendendir, şer yoktur, O´da mutlak hayırdır dedin.
Dedin, söz verdin gözlerinden bakıp kalbinin en içinde.
Şimdiyse sözün sınav edildiği gün kalbim; at sırtından bu dünyanın hokkabaz yükünü.
Sök at, O´ndan başka ne varsa.
Tövbem beraatim olsun, kandilim olsun, al içeri artık beni yanına.
Al ve yürü Hakk´ın yolunda.
Sakın O´ndan başka mevziye bakma.
Ey kalbimin sahibi Rabb´im. Kalbimin ancak seni anmakla mutmain olacağını bana unutturma, beni gafletle uyutma!
İyiye, doğruya, güzele varsın yolumuz.