İDRİS YAVUZ


KADERE İNANMAYAN ÇİFTÇİNİN HALİ

YAVUZCA - İdris YAVUZ


Anadolu'nun bir köyünde, bağ ve bahçe ile işli dışlı olan bir vatandaş bir akşam hanımıyla sohbet ederken, ona;

“Yahu hanım artık bu işlerle uğraşmaktan bıktım. Üzüm toplamak için her gün bağa gide gele usandım. Zaten bağda da fazla üzüm kalmadı. Yarın sabah eşeğe küfeleri yükleyip bağda ne var ne yok toplayıp geleceğim. Bir daha da oraya gitmeyeceğim. Artık dinlenmeye ihtiyacım var” dedi. Karısı da ona;

“Efendi Allah kısmet ettiyse gidelim demelisin. Onun rızası olmadan hiçbir şey olmaz” dedi. Kocası da;

“Bre hanım her zaman böyle söylersin. Bu işin kısmeti, falan kalmadı. Üzümün sonunu toplayıp geleceğim vesselam. Bunun ötesi var mıdır?” deyince hanımı;

“Sen yine Allah kısmet ederse giderim demelisin. O izin vermezse sinek bile kanadını oynatamaz” demesine kocası sinirlendi ve ;

“Hanım aklın fikrin Allah izin verirse olur, vermezse olmaz sözünü der durursun. Seninle hiç doğru dürüst anlaşmamız olmayacak mı?” dedi ve ertesi günü eşeğini hazırladı. Küfelerini aldı. Doğruca bağa gitti. Orada ne kadar üzüm varsa hepsini topladı ve küfelere doldurdu. Öğle yemeğini yedikten sonra bir ağacın altına uzanıp yattı. Çok da yorulmuştu. Orada uyuya kaldı. Birden şiddetli bir gök gürültüsü oldu. Çiftçi korkuyla uyandı. O anda sağanak halinde yağmur başladı. Çiftçi şaşkındı. Ne yapacağını bilemiyordu. Islanmamak için dağa doğru koştu ve bir kayanın altına sığındı.

Yağmurun şiddeti ise gittikçe arttı. Dağdan inen sular sel halinde bağcının eşeğini üzüm dolu küfelerini sürükleyip götürdü. Çiftçi olanları yukarıdan ibretle seyrediyordu. Fakat onları kurtarmaya cesareti yoktu. Çünkü kendi hayatı da tehlikeye girebilirdi. Yağmur akşama doğru durdu. Çiftçi yerinden ayrıldı. Bağa doğru geldi. Şimdi orada ne eşek vardı ne küfeler. Çamurlara bata çıka yürüdü. Gece yarısı evine ulaştı. Zar zor kapıyı çaldı. Yorgunluktan bitap düşmüştü. Kapıyı hanımı. Gözyaşları içerisinde açtı ve kocasını karşıladı. Çiftçi hanımını görünce ona;

“Hanım Allah kısmet etti ve ben de gelebildim. Buna da şükür” diyebildi.

Sevgili Peygamberimiz “ Bir işe başlamadan önce “ İNŞALLAH “ yani Allah izin verirse, Allah kısmet ettiyse, Allah nasip ederse deyiniz ” buyurmuştur. Biz de bu konuda duyarlı olmalıyız.