Bu kadar farklı sonuç olur mu diye iki gündür düşünüyorum. Sahi biz bu Alanyaspor’dan ne çekiyoruz. Daha iki sezon öncesinde adamlar bizi averaj takımı gibi gördü ve geçen sezonu değerlendirmezsek iki sezon üst üste orada 5 gol atarak üzerimizde güç denemesi yaptılar. Bu kadar olmaz. Bizim bu rakibe karşı bir direncimizin olması gerekiyor. Her sezon rakibin bu şekilde bizim üzerimizde farklı skor denemesine dur demeliyiz. Ya rakibi küçümsüyoruz ya da oraya gittiğimizde elimiz kolumuz bağlanıyor anlam veremiyorum. Bu kadar gol yenilir mi diye kara kara düşünüyorum. O değil de adamlar bizim üzerimizde güç denemesi yaparak averajlarını artırırken bizim averaj da yerlere çakılıyor. Sahi bu işe kim dur diyecek ya da bunun rövanşını alacak?
İşte Alanyaspor mağlubiyetinden sonra bendeki düşünceler bunlar oldu. Takım belki birkaç saatliğine moral bozdu ancak onlar profesyonelliğin verdiği duygu ile her şeyi geride bıraktı. Şimdi hedeflerinde Konya maçı var. Umarım bu karşılaşmaya iyi hazırlanırlar. Lakin rakibi yine umursamaz bir tavırda olurlarsa vay halimize. Gelen vurdu giden vurdu diye bu sefer şarkı söylemeye başlarız. Bizim her şeyi bir kenara bırakarak disiplini elden bırakmamamız gerekiyor. Sahi disiplin demişken milli arada sakatlanan futbolculara bir bakar mısınız? İsimleri kocaman yazılan futbolcular ama benim nazarımda hepsi de bu işi daha tam öğrenememiş isimler. Neden mi çünkü futbolcu kendisine iyi bakar, her hafta üstüne koyarak performansını artırır ve temsil ettiği takımı için de saha içinde varını yoğunu verir. Gerisi teferruattır…
