Gençlerbirliği ile oynanan maç sonrasında bir şeyler paylaşayım dedim ve bir köşe yazdım. Köşemde o kadar fazla konudan da söz etmedim ama okuyanlar en azından ne demek istediğimden anlam çıkarttılar. Çıkarttılar diyorum çünkü geri dönüş konusunda yaptığım görüşmelerde bu sonuç karşıma çıktı. Maç sonrasında o kadar çok sinirliydim ki, aslında ne diyeceğim konusunda bile çıkmazdaydım. Öylesi bir maç ve saha içinde yapılan onca hataya bir de teknik adam hataları eklenince, takımın bu sonuçla bile sahadan ayrılmasını şans olarak nitelemek doğru bir yaklaşım olacaktır. Hele kalede bu kadar basit goller yiyen bir kaleci varsa, hiçbir şey konuşmaya gerek yok. İsmail konusunda daha önce ne düşündüysem şimdi de aynı düşünceler içinde olduğumu görüyorum. Hani birkaç maçlık kaledeki duruşunu övecek gibi olsam da maalesef bu performansı beni hayal kırıklığına uğrattı. ‘BAL’da bile kaleyi bu isme emanet eder misin?’ diye sorsalar kocaman bir ‘HAYIR’ cevabını peşinden yapıştırırım. Yani anlayacağınız kaleci konusunda büyük sıkıntı yaşıyoruz. Lung bir ay daha olmayacak. Şimdi ne yapalım? Ya Doğan diyeceğiz ya da İsmail’e mecbur kalacağız.
Sadece kaleci mi diyeceksiniz ama sadece bu isim değil. Takım içinde bazı oyuncuların ne yazık ki tam olarak performanslarını yansıtamamaları maçtaki mağlubiyetin en önemli etkenlerindendir. Yani anlayacağınız teknik adam ve futbolcular resmen bu sefer performanslarıyla mağlubiyeti kucaklarında buldular. Maçın hakemleri konusunda fazla bir söz söyleyemiyoruz gördüğünüz gibi. Demek ki hatalar yapıldığında çıkarttığımız yaygara değil gerçekmiş. Bu nedenledir ki, her kesimin aklını başına alması ve sahada mücadelesini ona göre vermesi bu takımın geleceği için önemlidir…
