Vatandaşların Cumhurbaşkanı Abdullah Gül'e gönderdiği mektuplar kitapta toplandı. Gazeteci-yazar Mehmet Gündem tarafından hazırlanan "Cumhurbaşkanım Mektubumuz Var"' isimli çalışmada birbirinden ilginç hikâyeler ve Gül'ün hayatına dair kesitler yer alıyor. Birçok mektupta vatandaşın dualarını alan Gül'ün, nasıl dua ettiği sorusu da  bu kitapta cevabını buluyor.

Gazeteci -yazar Mehmet Gündem'in  kitabına göre Cumhurbaşkanı Gül'ün  her akşam ettiği dua şöyle "Allahım, Beni güvenilir kıl, kibirden, gururdan uzak tut, kalbimi, sevgi, adalet, tevazu ve şefkatle doldur. Üzerime kul hakkının zerre gölgesini düşürme. Devletin, milletin imkânlarını israf ettirme, helalinden hizmet etme imkânı ver. Milletimi benimle mahcup etme. Beni ve bütün çalışma arkadaşlarımı taşıdığı yükün farkında olan emanette emin insanlardan eyle. Ülkemin yücelmesi, yükselmesi ve insanımızın onurlu bir hayat sürmesi için bize güç ver, kuvvet ver, dirlik ver, birlik ver. İşlerimizi kolaylaştır, hem dünyada hem de ahirette iyilik, güzellik ve saadetler lütfeyle. İnsanımızı her türlü kazadan, beladan ve afetten koru, ülkemize bereket ver. Devletimizi ve milletimizi payidar kıl. Barış ve huzur içinde bir vücudun azaları gibi olmayı, birbirimizi sevip kardeşçe yaşamayı nasip eyle."

Yine aynı kitapda Gül, kendisinden yardım isteyen bir öğrencinin notunun kaybettikten sonra hissettiklerini de  şöyle dile getiriyor.

"Amcam yıllar önce vefat etmişti. İnsanlar toplanmışlar, Kayseri'de bizim eski mahallede. Neyse, çıkarken bir genç, 'Ne olur bunu oku' dedi ve bir not verdi. Gelince açtım, okudum. Burs almış, üniversiteyi okumuş, bursunu şimdi ödeyemiyormuş. 'Öyle bir durumdayım ki' diyor. Borcunu ödeyememek onu bunalıma sokmuş, müthiş bir çaresizlik içinde. "Ne olur bana yardımcı olun da vadesini ayarlayarak ödeyeyim" diyor. Fakat mektubu kaybettim. Aylarca kendime gelemedim. Her yeri didik didik ettim. Bir gün Kemal İlter'e (Cumhurbaşkanlığı Kurumsal İletişim Başkanı), "Yahu, her yeri aradım Kemal, çocuk bana güvendi, ben mektubu kaybettim, çok üzülüyorum, huzursuzum," dedim. Kemal demesin mi: "Siz onu bana verdiniz" İnanmadım önce; "Sen başka bir şey zannediyorsun, bul getir onu" dedim. O muydu, değil miydi diye. Buldu, getirdi, baktım, "Yahu işte bu" dedim. Dünyaları bulmuş gibi, hazine bulmuş gibi oldum ve hemen talimat verdim."