100'e yakın üniversite öğrencisinin gönüllü olarak tam bir dershane eğitimi şeklinde yoksul ailelerin çocuklarına dershane eğitimi verme amacıyla yola çıktıkları proje, yersizlik nedeniyle sekteye uğradı. Eylül başlarından itibaren bir dershanenin son katını geçici olarak kullanan KAYDERS öğrencileri ve öğretmenleri dershane binasının devredilmesi nedeniyle dışarıda kaldılar. Yaklaşık 2 haftadır dersler devam edemeyince, aslında üniversite öğrencisi olan öğretmenler kendilerine yardım edecek birilerini aramaya koyuldular. Öğretmenler gittikleri her kapıdan ya boş döndüler ya da projeye ortak olunduğu takdirde kendilerine yardım edileceğine dair beyanatlarla karşılandılar. Söz konusu geri çevirmeler karşısında öğretmenler son çareyi, kendi harçlıklarından artıracakları paralarla bir daire kiralamakta buldular.
KAYDERS Yönetim Kurulu Başkanı Zeliha Köksal, halihazırda kiralık bir daire aradıklarını, ancak yardımseverlerden bu konuda kendilerine destek olmalarını beklediklerini söyledi. Son çare olarak öğretmenlerin harçlıklarını biriktirip bir daire kiralamaları önerisini değerlendirmek zorunda kaldıklarını ifade eden Köksal, her şeye rağmen umutlarını kaybetmediklerini dile getirdi.
Öğretmenlerden Mustafa Özer (Japon Dili ve Edebiyatı Bölümü 2. Sınıf öğrencisi) öğrencilerin ve ailelerinin kendilerini her gün aradığını, SBS sınavına birkaç ay kala bu sorumluluğun kendilerini ayriyeten strese soktuğunu belirtti. Özer “Bu çocuklar yalnızca bizlerin çocukları değil, bu vatanın çocukları. Bu bilinçle hareket edip onların elinden tutmak lazım. Bizler hiçbir çıkarımız olmadan aylardır ders veriyoruz, bundan da şikayetçi değiliz. Ama ortaya çıkan bu durum ders düzenimizi çok etkiledi.” dedi.
Damla Yücel (Hemşirelik Bölümü öğrencisi) ise “Ya küçük yerler gösteriyorlar ya da çok pahalı meblağlar söylüyorlar. Zaten bizim paramız olsa bir bina dikerdik rahat rahat orada ders verirdik. Haziran'da sınav var ve çok az zaman kaldı, bizim sıkıntımız konuları yetiştirememek. 2 haftamız gitti bile. Biz sonuçta o çocuklara güven verdik, gözlerimize bakıp da 'Öğretmenim artık ders yapmayacak mıyız?' dediklerinde kendimizi çok kötü hissediyoruz. Şimdi bize güvenlerini kaybetmeleri demek, artık kimseye güvenememeleri demek.” diye konuştu.
