Kayseri’nin Kocasinan ilçesi Yavuzlar Mahallesi Yaylım Sokak’ta babasından kalan evde yaşayan Şengül Yılmaz her gün ölüm korkusuyla yaşıyor. Yalnız başına yaşayan, mitral kapak, talasemi ve epilepsi hastası olan Yılmaz, yetkililerden ve işadamlarından yardım bekliyor. Ölen babasından SSK’lı olduğunu ve tek gelirinin mağdur aylığı olduğunu ifade eden Yılmaz, SSK borcu yüzünden çok zor geçen hayatının daha da zorlaştığını söyledi.

 SSK borcunun çözüme kavuşturulmasını isteyen Yılmaz, “Ben babamdan dolayı SSK’lıyım. 4 senedir birikmiş muayene borcum yüzünden çok sıkıntı çekiyorum. SSK ve raporum olmasına rağmen bu birikmiş borcu bir türlü çözemedim. 2 bin 500 TL civarında bir borcum görünüyor. Birçok yere başvurdum ama hep engellendim. Bunun sebebini de babamdan dolayı mağdur aylığı almam ve SSK’lı olmama bağladılar. Fakat benim önemli rahatsızlıklarım var. Ben hem mitral kapak hem de talasemi ve epilepsi hastasıyım. Eski raporuma göre yüzde 54 özürlüyüm" diyerek büyük sıkıntı çektiğini anlattı.

Yılmaz, "Oturduğum ev babamdan miras kaldı. Kardeşimle aynı bahçede ama farklı evlerde oturuyoruz. Ancak resmiyette birey olarak görülmediğim için yardım istediğim bazı yerlerden ret cevabı aldım. Nedeni ise kardeşimle aynı bahçede oturmam olarak gösterildi. Kardeşim kendi çabalarıyla çalışan ailesi olan biri. Benim aldığım maaş ise ölüm aylığı, mağdur aylığı olduğu için yetmiyor. Ben çok sık rahatsızlanıyorum. Ben geçen kışı huzurevinde geçirmek zorunda kaldım. Aidat istendi ve ben de aidatı veremeyeceğimi söyledim. Fakat aidatı ödemezsem orada kalamayacağım söylendi. Benim imkanım olsa zaten ev tutarım. Şuan kaldığım ev yazın idare ediyor ama kışın yağmurda, karda çok kötü durumdayım” diye konuştu.

 Kaldığı evin yıkılmak üzere olduğunu ve her gün ölüm korkusuyla iç içe yaşadığını belirten Yılmaz, SSK borcundan dolayı da ne yapacağını bilemediğini söyledi. Yılmaz, “Babamdan kalan evimiz yıkılmak üzere. Şimdi de ben SSK müdürlüğünden borcuma çözüm bulunmasını istedim. Aile doktorum e-reçete yazdı. 7-8 tane reçete çıktı. Şuan da onu sorgulatıyorum ve 5 aydır maaş alamıyorum. Aş evinden ekmek ve yemek alıyorum. Utanıyorum. Beni tanıyanlar `neden alıyorsun?` diyor ama mecbur olduğum için alıyorum. Yoksa hasta halimle oraya gitmeyi tabiî ki istemiyorum” dedi.

“YETKİLİLERDEN YARDIM İSTİYORUM”

Yetkililerden ve iş adamlarından yardım beklediğini kaydeden Yılmaz, “SSK borcumun kaymakamlık tarafından çözülmesini istiyorum. Oturabileceğim bir ev ve kendi ayaklarımın üzerinde durabileceğim bir iş istiyorum. Yüzde 54 özürlüyüm ama aş evine gitmekten utanıyorum. Beni özürlü olarak bir yere yerleştirirlerse, kendi ayaklarımın üzerinde durmak istiyorum. İlaçlarım için mecburiyetten Kimse Yok Mu Derneği’ne başvurmuştum. 1-2 defa paket aldım ama ondan sonraki başvurumda eve gelmişler ve eve bakmışlar. Kardeşim evde olmadığımı söylemiş fakat 850-1000 TL arasında aylık aldığım, evin benim olduğu ve bütün eşyaların yeni olduğu söylenmiş. Onun için oradan yardım alamıyorum. Benim de normal bir Kayserili gibi yaşamaya hakkım yok mu?” şeklinde konuştu.