İlimizde 28 yıldır elektrikli aletlerin tamirini yapmakta olan zanaatkar 75 yaşındaki Mehmet Olcay Şimayli, işini proför edasıyla yapıyor.
Kayseri’de yaşayan 75 yaşındaki Mehmet Olcay Şimayli, 1993 yılında emekli olduktan sonra kendi iş yerini açtı. 28 yıldır aynı dükkanda elektrikli aletlerin tamiratını yapan Şimayli, müşterilerini masraftan kurtarmak için bozulan elektrik süpürgesi, kazanlı ütü, robot, mikser, rondo, blender, katı meyve sıkacağı, ütü, elektrik sobası, katmer saçı, fırın ve elektrikli şofben gibi elektrikli aletleri en ince detayına kadar inceledikten sonra tamiratını yapıyor.
Daima müşterilerini memnun etmek için çalıştığını dile getiren Şimayli, şöyle dedi: "Fiyatlarımda asla yükseğe kaçmam. Daima müşteriden yana olurum. Müşteriyi nasıl memnun edebilirim, nasıl daha sağlam yapabilirim diyerek bozulan ürünün uzun ömürlü olması için elimden geleni yaparım. Burada maalesef yardımcım yok. Hiçbir delikanlıda gelip de ‘burada çalışayım da bir sanat öğreneyim, meslek edineyim’ demiyor. Tek başıma burada devam ediyorum. Yaşım, sıhhattim el verdikçe bu işi yapmaya devam ederim. Çalışmayı da çok severim. Hele ki pandemide 2 buçuk ay evde kalmak bana çok zor geldi. 2 buçuk ay sonra dükkana dönünce sanki yeniden doğmuş gibi oldum” ifadelerini kullandı. Müşterim bana bozulan malzemesini getiriyor, bende durum el veriyorsa ‘yenisini almana gerek yok, ben bunu yaparım’ diyorum. Eğer ki çok masrafı çıkarsa müşteri kendi karar verip yenisini alıyor. Bazı eski eşyalar var ki şimdiki elektronik aletlerden çok daha iyi. Öyle iyi bir ürün olunca müşterilerimi uyarıp, eski olan ürünü yapıyorum. Müşteri de memnun kalıyor. Onlarda başka birine beni tavsiye ediyorlar, bu kez onlarda geliyorlar. Ürün kaliteli ise uğraşıyorum ama kalitesiz ise müşteriye hiç masraf etmemesi gerektiğini söylüyorum. ‘Verdiğin paraya yazık olmasın, bunun yenisini al’ diyorum. Bu şekilde müşteriyi memnun etmeye çalışıyorum.”
Çırak bulamamaktan dert yanan Mehmet Olcay Şimayli, sözlerini sözlerini şu şekilde sonlandırdı: "Gençlerimiz kafelerde oturuyorlar. Bol bol çene çalıyorlar. Halbuki gelip de, oradaki boş zamanlarını buralarda değerlendirseler daha güzel olur ama şimdiki gençlerde de sanat öğrenme isteği, hevesi yok. O eskidendi. Eskiden okul tatil olduğu zaman bizi direk sanayiye verirlerdi. Bizde sanayide çalışırdık. Oralardan da çok şeyler öğrendik, tecrübeler edindik. Ustalarımızın bize verdikleri o ahlakı biz devam ettirdik ama maalesef şimdiki gençlerde böyle bir şey yok.”
